بچه های باران با پرنده و فیل اوج گرفتند

این خبر بی شک توجه خیلی از هنرمندان تئاتر و مسئولین بهزیستی را جلب و خوشحال کرد و پس از آن شاهد موجی از تبریک ها بودیم.در این رابطه گف توگویی داشتیم با حمید کیانیان و چند تن از بازیگران دو نمایش برتر که در این جشنواره اجرا شد.
شکست فیل از پرنده
کیانیان گفت” : نمایش پرنده و فیل  “داستان پرنده کوچکی است که برای دفاع از آشیانه و جوجه های خود در برابر فیل خودخواه که هربار با خاراندن خود به تنه درخت و کشتن جوجه هایش او را آزار می دهد نقشه ای می کشد تا با کمک کوچکترین موجودات فیل را هلاک کند. او به سراغ پشه ها و مگس ها و قورباغه می رود و با قدرت فکر و اندیشه خود علی رغم جسم کوچکش موفق می شود بزرگترین دشمن خود را از بین ببرد. “بچه های باران “طبق فرآیند نمایش درمانی سعی در پی بردن به توانمندی های خود دارند و در این پروسه با معلولیت و ناتوانی های خود که بزرگترین درد اجتماعی آنها به نظر می آید، مقابله می کنند. از این حیث این داستان در واقع زندگی واقعی بازیگران آن است. این نمایش به سبک نمایش “فطری” و یا “فاصله گذاری” است و در کل نمایش با تماشاگر ارتباطی صمیمی و مستقیم برقرار می کند و یکی از بارزترین خصوصیات این سبک نمایشی است که “بچه های باران” به خوبی در طی نه سال فعالیت مستمر هنری از پس آن برآمده اند. جالب توجه آنکه تنها گروهی هستند که تمامی بازیگران و مسئول صوت نیز همگی دارای معلولیت های جسمی حرکتی شدید هستند.
روز تعطیل در خانه ماندن!
از سوی دیگر نمایش خیابانی “یک روز تعطیل” که مضمون اجتماعی دارد و یک روز تعطیل خانواده یک معلول را نشان می دهد که برای بردن بچه ها به بیرون از خانه برنامه ریزی می کنند و در نهایت به علت نبود بستر مناسب شهری مجبور به برگشتن به خانه شده و به یک دورهمی ساده بسنده می کنند. “بچه های باران” تنها گروهی بودند که با دو نمایش در جشنواره بین المللی مهر امید آفرین شرکت داشتند و توانستند نظرات داوران را به خود جلب کنند.
استرس و موفقیت در نقش آفرینی
در ادامه گف توگویی داشتیم با برنده عنوان بازیگر برتر نقش زن در این جشنواره؛  مریم سلیما نخواه درباره حضورش در این جشنواره گفت : در چهارمین جشنواره بین المللی کودک و نوجوان اصفهان که به نظرم از کیفیت خوبی هم برخوردار بود “بچه های باران”  توانستند خیلی خوب ظاهر شوند و به نظرم داوری و اجراها همه از مطلوبیت خوبی برخوردار بود. در این جشنواره توانستم مقام نخست بازیگری زن را کسب کنم. و در نمایش “یک روز تعطیل” که مورد توجه مخاطبان هم قرار گرفت در نقش خودم خوب ظاهر شوم. استرس زیادی در زمان اجرا داشتم و طبیعی است که در تئاتر به دلیل زنده بودنش همیشه استرس وجود داشته باشد اما خوشبختانه من وقتی استرس دارم بهتر بازی می کنم و در این دوره از جشنواره اصفهان هم همین فشارها کمکم کرد تا بهتر بازی کنم. نمایش خیابانی “یک روز تعطیل” پیش از این در سال ۹۳ هم در جشنواره “کویر یزد ” شرکت کرده بود و مقام نخست را به خود اختصاص داده بود. حس خوبی چه در زمان اجرا و چه پس از آن داشتم چون ایمان داشتم اگر خوب بازی کنم مقام خواهم گرفت. همین جا دوست دارم از پدر و مادرم و همچنین حمید کیانیان که بسیار برای موفقیت گروه بچه های باران زحمت کشیده است تشکر کنم و باید تأکید کنم که بهزیستی هم بسیار حمایت کرده است و اگر این حمایت ها نبود شاید گروه ما با این کیفیت ظاهر نمی شد .
مقامم را مدیون ” بچه های باران” هستم
خلیل قاسمی یکی دیگر از این هنرمندان که در این جشنواره مقام های دومی و سومی را برای بازی در نمایش های “یک روز تعطیل” و “پرنده و فیل” به خود اختصاص داده است، گفت:  در این جشنواره که به صورت بین المللی برگزار شده بود کشورهای مطرح دنیا چون آلمان، هلند، بلژیک و ارمنستان حضور داشند و طبیعی است که در این شرایط رقابت سخت تر میشود. در نمایش “پرنده و فیل” نقش قورباغه را داشتم و در “یک روز تعطیل “در نقش یک راننده بازی می کردم و حتی فکر نمی کردم که بازی من که شاید در نقش های اصلی هم نیست جایزه بگیرد که گویا مورد توجه داوران قرار گرفته بود. به نظرم اگر مقامی در این جشنواره گرفته ام آن را مدیون گروه “بچه های باران” هستم و این کار تماماً گروهی بود و گروهی پیش رفت.
امکانات شهری کم است
ملیحه همایونی از دیگر بازیگران مقام گرفته در این جشنواره گفت: در نمایش یک روز تعطیل نقش دختر خانواده را بازی می کردم و تلاشم این بود تا به بینندگان موضوع اصلی نمایش را بفهمانم. این مشکل که امکانات شهری برای معلولین کم است و آنها محدودیت هایی دارند چیزی است که مبتلایان آن بسیارند. من در نقش دختر یک خانواده بازی کردم که برای تفریح به بیرون از خانه برنامه ریزی می کنند و چون این امکان سخت و دشوار است به خانه برمی گردند. امیدوارم روزی فرا برسد که امکانات شهری برای معلولین مانند مردم عادی باشد و معلولین دشوار ی های کمتری در تفریح کردن و یا بیرون رفتن از خانه داشته باشند.