«شراره» اثری کاملا فضا محور است

به گزارش «تئاتر خراسان رضوی»، تئاتر شراره به نویسندگی و کارگردانی محمد مهدی خاتمی این روزها در سالن نمایش خانه موزه استاد انتظامی در تهران به روی صحنه رفته است. به همین بهانه خبرنگار پایگاه رسمی اطلاع رسانی مشهد تئاتر مصاحبه­ای را با او ترتیب داده است.
  در ابتدا کمی راجع به نحوه شکل گیری ایده اولیه شکل گیری تئاتر شراره و نگارش نمایشنامه اثر توضیحاتی بفرمایید.-
آخرین کار بنده در حوزه تئاتر مقاومت بر می گردد به سال ۸۳ و نمایش گلایه. بعد از این زمان اثر دیگری در حوزه مقاومت نداشتم تا سال ۹۳ که دوباره احساس کردم که می­توانم در این حوزه کار کنم. در ابتدا قصه شراره و آدم هایی را در ذهن داشتم که مستقیما در جنگ حضور نداشتند اما با پایان یافتن جنگ هنوز درگیر تبعاتش هستند و به نوعی جنگ برای آن­ها هنوز ادامه دارد. با توجه به این دغدغه ذهنی و اینکه احساس کردم در این حوزه حرفی تازه برای گفتن دارم تصمیم گرفتم قصه شراره را مکتوب و اجرایی کنم.
– روند عملیاتی و اجرایی کار به چه صورت بود. با توجه به اینکه گویا سال قبل هم این کار با گروهی دیگر آماده اجرا شده بود.
من پارسال تئاتر شراره رو با جمعی از دوستانی که در تهران داشتم کار کردم. کار برای جشنواره سوره ماه پذیرش شد و حتی ۵ مهر ماه سال گذشته اجرایی هم در تهران داشتیم، اما پس از آن با توجه به مشکلات بیماری بنده، نتوانستیم روند اجراها را ادامه بدهیم و کار به حالت تعلیق در آمد. پس از آن هم شرایط مهیا نشد تا دوباره آن گروه را دور هم جمع کنم. تصمیم گرفتم که به مشهد برگردم و مانند سنگ بست این متن را با گروه خرداد و دوستان عزیزم در شهر خودم تمرین کنم که تجربه بسیار لذتبخش و ارزشمندی برای من بود. در طی تابستان بنده به صورت مداوم در رفت و آمد به مشهد بودم و همدلی و همپایی عوامل اجرا بود که باعث شد این کار به جشنواره رضوی و در حال حاضر به اجرا عموم برسد.
– سالن نمایش خانه موزه استاد انتظامی در منطقه قیطریه قرار دارد و از تمرکز سالن های اصلی تئاتر تهران که در خیابان انقلاب قرار دارند به دور است. چه دلیلی داشت که این سالن را برای اجرا انتخاب کردید؟
شاید این سالن مانند سالن­های مجموعه تئاتر شهر تهران و تماشاخانه­های نزدیک به آن مخاطبان زیادی نداشته باشد، اما در این منطقه از تهران هم علاقه­مندان زیادی به تئاتر وجود دارند که احساس کردم اتفاق خوبی است تا با اجرا در این سالن و در نظر گرفتن ظرفیت­های آن بتوانیم ایشان را جذب کنیم. درست است که دوری راه کمی کار را برای تماشاگران مشتاق سخت می­کند، اما تجربه اجراهای سنگ بست، پارسال در همین سالن به من نشان داد که جذب مخاطبان ممکن است، همانگونه که سال قبل نیز اجراهایی پرشور داشتیم که مورد استقبال آنان قرار گرفت.
– آیا حمایتی از سوی نهادهای دولتی یا خصوصی برای اجرا در تهران از گروه شما به عمل آمده است؟
برای اجرا در تهران قرار بود با حمایت نهادهای ذیربط این کار اواخر شهریور ماه با حمایت­های مالی مناسب در تالار حافظ  اجرا شود که به دلیل آماده نبودن کار برای اجرای عموم ، همزمانی با جشنواره استانی رضوان و نیز درگیری بازیگران و عوامل میسر نشد تا از این فرصت و حمایت ایجاد شده بهره ببریم و این پیشنهاد را رد کردیم تا کار کیفیتی مناسب در اجرا داشته باشد. در مشهد نیز قرار است مرکز هنرهای نمایشی برای اجرای عموم از کار حمایت کند. قول­هایی از سوی عزیزان و مسئولین بزرگوار داده شده است که امیدوارم عملی شوند.
– وضعیت اسکان بازیگران و عوامل در تهران چگونه است؟
اسکان همیشه از بزرگترین دغدغه های گروه­های تئاتری شهرستانی که به عنوان میهمان در تهران به اجرا می­پردازند بوده است. خوشبختانه با هماهنگی­هایی که با حوزه هنری انجام شد و نیز تلاش­های دوست عزیزم جناب آقای زارعی  که از علاقه­مندان به تئاتر در این سازمان هستند، مشکلات موجود حل شد و اکنون بازیگران و عوامل در مهمانسرای حوزه هنری ساکن هستند.
– تئاتر شراره در کارنامه کاری شما چه جایگاهی دارد و تفاوتش با سایر آثارتان چیست؟
من در شراره به دنبال تجربه­ای جدید هستم. سعی کرده ­ام تا به سمت نمایشنامه ای دایجتیک و دیالوگه بروم که کاملا فضا محور است. نمایشی که قرار است با تماشاگرش درد دل کند. به شدت از میزانسن­ها و تحرک نمایشی کاسته شده و بیشتر قرار است واگویه­های شخصیت اصلی با مخاطب به چشم بیاید. به نوعی درد دل­های شراره نام موردعلاقه من برای این تئاتر است. به همین دلیل ایستایی و ساکن بودن کار این اثر تجربه جدیدی در کارنامه من است که به شدت آن را دوست دارم و احساس می­کنم می­تواند تاثیرگذاری زیادی داشته باشد.
– چه تمهیدات تبلیغاتی و مهمان­هایی برای پرشورتر کردن اجراها در طی روزهای آتی دارید؟
به مانند روال معمول با استفاده از تبلیغات مجازی، بلیط فروشی از سوی سایت­های معتبر تئاتری، نصب پوستر و پخش تراکت سعی شده تا تبلیغات مناسبی در سطح شهر تهران انجام شود. اساتید و هنرمندان عزیزی نیز دعوت شده­ اند تا در طی شب­­های اجرا به تماشای کار بنشینند که به زودی شاهد حضورشان خواهیم بود.
– چه زمانی برنامه اجرا در مشهد را دارید؟
با توجه به اینکه فضا و اتمسفر شهر مشهد به شدت در این اثر ساری و جاری است، علاقه زیادی داریم تا هرچه سریعتر این نمایش را در مشهد روی صحنه ببریم. هماهنگی­هایی انجام شده بود تا این کار ۲۵ مهر ماه در مشهد اجرا شود اما به دلایلی این امر میسر نشد. اگر مشکل خاصی پیش نیاید و شرایط مهیا شود  ۱۴ آذر به امید خدا اجرای عموم این کار را در شهر عزیزمان مشهد خواهیم داشت.