درخشش ابدی یک جان پاکیزه

به گزارش تئاتر خراسان رضوی، علی حاتمی نژاد هنرمند تئاتر مشهد در مراسم یادبود استاد کمال علوی دلنوشته ای را قرائت کرد:
عصر دل انگیزی است . بنا ندارم از پاییز بی رحم حرفی بزنم . دوستان همه جمعند و او تک ستاره ی محفل ماست . این خاطره بازی ها آخر کار به دست ما می دهد . آنقدر غرقش می شویم که مرگ را فراموش می کنیم . براستی او زنده است . در همین حوالی با نگاه پر مهرش به ما خیره شده . دستهایش دیگر نمی لرزد . و قامتش به راستی درختی سر سبز در ماه اردیبهشت را می ماند …
نورافکن ها را روشن کنید . وقت هنرنمایی اوست . وقت درس دادن ادب و اخلاق است . آقای علوی صحنه مهیای وجود شماست . اگر نیستید و اگر سفر کرده اید سایه تان هست . مرام و منش تان هست . من درختان زیادی را می شناسم که اگر چه نیستند اما سایه هایشان دل و جان را آرامش می دهند .
آقای کمال علوی ، معلم صبور من ، نگران دلتنگی ام هستم . پس تکلیف لبخند دوباره تان چیست ؟ من در این شهر کجا بگردم و متانت تان را جستجو کنم ؟ به کجا سرک بکشم و نگاهتان را طلب کنم ؟
کاش مناعت طبعتان به همه ی ما سرایت کند . همه گی نشئه ی خلق و خوی تان بشویم . ای کاش …
می گویند پرنده ها به دنبال هوای تازه کوچ می کنند . هر پرنده ی اصیلی که پر می زند باران می بارد و باران تر و تازه می کند هوای باغ را … نفرین به فصل کوچیدن .
دیشب خواب دیدم . تو تمام و کمال روی همین صحنه بودی . درخشش ابدی یک جان پاکیزه . و ما تماشاگر هنر نمایی تو . باشد که این نمایش هیچ گاه روی تلخ پایان را به خود نبیند . اما دید . تو زندگی کردی بی عیب و تپق . تو نشانمان دادی که بی بال هم می شود پر گشود و ابرها را فتح کرد . تو اهل دیالوگ بودی . اهل ارتباط بی غل و غش . اهل تعامل سازنده . گره افکن نبودی اما گره ها گشودی .چه شد که درست در نقطه ی اوج دیالوگ را رها کردی و به مونولوگ رسیدی . تک و تنها . تو مونولوگ گفتی و ما تماشاگران حتی سری تکان ندادیم . ما فقط بغض کردیم . در گلو و تو با سکوت ، یک سکوت ممتد نبض صحنه را در دست گرفتی و ما تنها ، شنوده ی بی رحم این سکوت بودیم و تنها ، بله تنها آن هنگام که نمایش به انتها رسید و پرده ی شفاف زندگی ات بسته شدیم ، بر خاستیم و به احترامت کف زدیم .
و در پایان عده ای برایت گل آوردند و عده ای با افسوس سر تکان دادند و به خانه هایشان خزیدند . اما تو همچنان در صحنه ایستادی … ایستاده ای …
خانم ها ، آقایان … رضا کمال علوی