در زمان حیات بزرگان به یادشان باشیم

به گزارش تئاتر خراسان رضوی، ویادامه داد: مثلا در مورد کمال علوی، اگر در ارتش بود درجه اول ارتشی داشت و به همان نسبت درآمد داشت. کار ایشان و امثالهم آسان‌تر از کار ارتشی‌ها نیست و چه بسا سخت‌نر هم هست.
این سینماگر با اشاره به نقش پیچیده استاد در نمایش «مرگ فروشنده» گفت: در آخرین باری که ایشان را روی صحنه دیدم، متوجه انفجاری در وجود و پیکره‌اش شدم.
وی ادامه داد: با دیدن بازی ایشان ترسیدم که رضا از دست برود. کمی بعد فهمیدیم که ایشان مشکلات جسمی پیدا کرده و تحت عمل‌های قلب و کلیه قرار گرفت.
این کارگردان ضمن تقدیر و یاد از بازی بسیار عالی ایشان در نقش اول فیلم خود «زیر آتش» از لزوم تقدیر از پیشکسوتان سخن گفت و اظهار کرد: متاسفانه کمتر این اتفاق می‌افتد و ناگهان بانگی برآمد خواجه مرد، همه برای عرض تسلیت جمع می‌شوند.
وی افزود: امیدوارم این جمع شدن‌ها بیشتر برای بزرگداشت در دوران حیات باشد و رسیدگی به مسایلی که این گونه افراد دارند.
ملت‌خواه بر لزوم دقت مسئولین تاکید کرد و گفت: باید قدردان و جویای حال نیروهای خوب و درجه یکی که سالیان سال در تربیت شاگردان زیادی و روشنگری اذهان مردم و اشاعه فرهنگ زحمت کشیده‌اند، باشیم.
وی از عشق این افراد نسبت به هنر خود سخن گفت و عنوان کرد: این عشق به آن‌ها اجازه نمی‌دهد دست به فعالیت‌های تجاری و درآمدزا بزنند و معمولا چرخ زندگی این افراد می‌لنگد.
ملت‌خواه افزود: کمتر کسی در این قشر هست که بتواند روی پای خود بایستد، می‌شد بیشتر از اینها به وضع زندگی استاد علوی و بیماری او توجه کرد. امیدوارم که از این پس زندگان را بیشتر دربیابیم.
وی با اشاره به وظایف یک مدیر فرهنگی، گفت: چون این افراد ارتباط نزدیکی با هم دارند، مدیران و مسئولین از آن‌ها خبر دارند، فقط لازم است چشم و گوش خود را کمی باز کنند.
این سینماگر افزود: حداقل کار این است که یک مدیر فرهنگی که موظف است به زیرمجموعه خود رسیدگی کند، لیستی از افراد و سوابق و شناسنامه آن‌ها و اینکه در چه موقعیت اجتماعی و معیشتی هستند تهیه کرده و به آن رسیدگی کند.