«همیشه پای یک مرد در میان است»

به گزارش «تئاتر خراسان رضوی»، تئاتر «منصور، حامد، بهروز؛ بدون پنیر»، چندی است که در تماشاخانه اشراق واقع در حوزه هنری مشهد آغاز به کار کرده و روی صحنه آمده است؛ یکی از ویژگی‌های بارز این نمایش، روابط دیالکتیکی آدم‌ها با یکدیگر است.
این نمایش از مدتی قبل اجرای خود را آغاز کرده و با استقبال مناسبی نیز از سوی تماشاچیان مواجه شده و باید این را به فال نیک گرفت؛ بررسی ارتباطات چندسویه میان انسان‌ها در فضایی کاملاً مردانه از جمله ویژگی‌های بارز این تئاتر است.
رئالیسم؛ وجه بارز تئاتر
مهسا غفوریان نویسنده این نمایش به خبرنگار تسنیم می‌گوید: این کار نیز مانند کار قبلی من «دو یک به نفع بارسلونا» فضایی رئالیستی دارد که در مورد روابط انسان‌ها است. من در تجربه قبلی که داشتم نمایشنامه‌ای نوشتم که فضایی زنانه داشت، دوست داشتم که فضایی جدید از زاویه‌ای مردانه را روایت کنم.
در واقع اتفاقاتی که بین چند آقا رخ می‌دهد و موقعیت خاصی که بین آن‌ها شکل می‌گیرد و اینکه حالا هر آدمی می‌تواند چه واکنشی نشان بدهد نسبت به این موقعیت خاص و تمام این واکنش‌ها می‌تواند داستان را به مسیرهایی کاملاً متفاوت پیش ببرد.

وی بیان کرد: خیلی وقت‌ها آقایان در مورد خانوم‌ها می‌نویسند و موشکافانه بررسی می‌کنند ولی من سعی کردم که برعکس در مورد آقایان و دغدغه‌های مردانه این تجربه را انجام بدهم. من دوست داشتم که از زاویه مردانه نگاه کنم و در واقع این هدف اصلی برای نوشتن این نمایشنامه بود.
ببینده نمایش می‌تواند خودش را جای بازیگران اصلی نمایش بگذارد و ببیند که چه واکنشی می‌تواند داشته باشد و کاملاً درگیر نمایش می‌شود و قصه را دنبال می‌کند.
استقبال روزافزون از تئاترها در مشهد
نویسنده «منصور، حامد، بهروز؛ بدون پنیر» در ادامه با اشاره به استقبال خوب مردم مشهد از تئاترهای اخیر گفت: نسبت به چند سال پیش استقبال خیلی خوبی از تئاتر در مشهد می‌شود و دلیلش را هم من فضای مجازی می‌دانم که پوشش خیلی گسترده‌تری برای تئاتر انجام می‌دهد.
وی افزود: مشهد به عنوان قطب تئاتر، هنوز جای رشد بسیاری دارد و به نظرم باید بحث آموزش را خیلی جدی‌تر بگیریم. سقف آموزش تئاتر در مشهد بسیار کوتاه است. خیلی‌ وقت‌ها دغدغه‌ها شخصی است و دوستان فقط به منافع خودشان فکر می‌کنند. ما نباید برای اینکه سلیقه مخاطب را بدست بیاوریم و مردم را به سالن‌های نمایش بکشانیم، کار سخیف ارائه بدهیم، مخاطب با کار خوب ارتباط برقرار می‌کند.
یک تئاتر و دو کارگردان
مهیار غازی، یکی از کارگردانان این اثر با بیان اینکه چهار سال با علی احمدی همکاری می‌کند، گفت: در واقع من و آقای احمدی از شاگردان خانوم غفوریان و مهدی ضیاچمنی بودیم. اولین کاری هم که باهم شروع کردیم کار «دو یک به نفع بارسلونا» بود. این همکاری ادامه داشت تا نمایش «لودلو»، «تب سرد» و «اکسیژن»؛ که الان هم رسیدیم به نمایش «منصور، حامد، بهروز؛ بدون پنیر». قبل از آن هم با علی احمدی دو تا کار به نام «کیلومتر سگی» و «اتاق انتظار» را باهم کار کردیم.

زمینه کاری ما با مهدی احمدی از ابتدا بیشتر ابزورد، سورئال و فانتزی‌‌ بود ولی ما خواستیم که فضا واقع‌گرایانه‌تری را تجربه کنیم.
کارگردان «منصور، حامد، بهروز؛ بدون پنیر» با بیان اینکه نمایش رئال جدی‌تر و سخت‌تر از کار فانتزی است، گفت: ما متن کار را به همراه علی احمدی به پیشنهاد مهسا غفوریان خواندیم، فضای کار فضایی متفاوت‌تر از فضای سایر کارهای رئال بود. روایت داستان یک فضایی جدی مردانه داشت که این خیلی ما را جذب کرد. بعد هم این کار به جشنواره استانی معرفی کردیم که مورد قبول واقع شد.
غازی افزود: شاید خیلی‌ها دنبال جذب مخاطب باشند ولی برای گروه ما این مهم بود که دغدغه‌ مردم و اینکه حرف درست را به مردم چه بواسطه نمایش فانتزی چه رئال ارائه بدهیم. در نمایش «منصور، حامد، بهروز؛ بدون پنیر» بازخورد خوبی را حین نمایش داشتیم، ما شاهد این بودیم که مردم ارتباط خوبی برقرار کردند.
کارگردان این اثر با اشاره به دلایل موفقیت نمایش گفت:  این کار با یک تیم خیلی خوب و یک دست انجام شده و این به نظرم از دلایل جذب مخاطب بوده، امیدوارم که بعد از جشنواره استانی، بتوانیم سفرهای استانی را برای اجرای عموم این تئاتر شروع کنیم و به احتمال زیاد بعد از دهه اول محرم هم اجرای مجدد عموم در مشهد خواهیم داشت.
تئاتر باید دغدغه‌های مردم را نمایش دهد
وی با اشاره به فعالیت در فضای تئاتر مشهد گفت: به نظرم نباید به این شکل باشد که در تئاتر فقط صرف کار کردن باشد، ما باید سمت دغدغه‌های مردم هم برویم، فقط دنبال صرفا متن خارجی یا اثر فاخر نباشیم. کار باید محتوا داشته باشد، متنی که محتوا نداشته باشد نباید فقط به صرف کار کردن، کار بشود. ما فرهنگ‌سازی برای تئاتر انجام ندادیم، امکانات سخت‌افزاری درستی نداریم. ما خودمان نمایش خودمان را تبلیغ می‌کنیم. این یعنی که هنوز خیلی راه داریم تا به نقطه متوسط در تئاتر مشهد برسیم.

غازی در ادامه افزود: ما همه تلاش می‌کنیم که ظاهر تئاتر را درست کنیم، ولی باید به‌فکر باطن قضیه هم باشیم.
وی عنوان کرد: از زمانی که جواد اشکذری ریاست انجمن نمایشی را عهده‌دار شده است، تعامل با گروه‌های تئاتری خیلی زیاد و خوب شده است، اشکذری به نفع تئاتر مشهد کار می‌کند، در واقع اصرار رئیس انجمن هنرهای نمایشی بود که ما اجرای قبل از جشنواره استانی داشته باشیم و این بستری فراهم می‌کند که ما بتوانیم اجرای خوبی در جشنواره داشته باشیم.
کارگردان «منصور، حامد، بهروز؛ بدون پنیر» در پایان گفت: خیلی خوب است که ۱۵ تا اثر نمایشی در سطح جشنواره استانی وجود داشته باشد اما یک مقدار باید در بازبینی‌ها، انتخاب کارها، دقت بیشتری بشود، این سطح جشنواره را بالا می‌برد، ایرادی ندارد که اگر جشنواره با ۴ تا کار سطح بالا پیش برود. نباید دوستان تئاتری که از تهران می‌آیند به حال تئاتر مشهد تاسف بخورند. این برای تئاتر استان خوب نیست.
علی احمدی کارگردان دیگر «منصور، حامد، بهروز؛ بدون پنیر» گفت: من با مهیار غازی باهم شروع کردیم که با مهدی ضیاچمنی که استادمان بودند، آشنا شدیم. همان زمان نمایش «کیلومتر سگی» را برای ما نوشتند و ما به صورت کارگاهی کار کردیم و برای جشنواره استانی انتخاب شد.

فضایی که نمایشنامه مهسا غفوریان برای من داشت، فضایی کاملاً واقع‌گرا بود که من شخصاً خیلی ارتباط برقرار کردم و این فضا را دوست دارم.
وی ادامه داد: ما در فضای تئاتر مشهد نباید دنبال این باشیم که فقط اجرا کنیم و توانایی‌های همدیگر به رخ بکشیم.
محمد جواد عبدی، مسئول امور رسانه این نمایش نیز گفت:  این نمایش فراتر از انتظار فروخت و از شب اول ۸۰ درصد سالن پر بود، به یقین باتوجه به آمار مشهد گیشه، این نمایش رتبه دوم را در فروش داشت، ما تماشاگری داشتیم که حداقل دو سه بار برای دیدن این نمایش آمده است.
گزارش و گفت‌وگو از علی رحیمیان