تجلیل از سه چهره تئاتری در فیلم فجر
نگاهی گذرا به زندگی و فعالیت های هنری سه هنرمند تئاتر و سینمای مشهد به بهانه تجلیل آن ها در جشنواره فیلم فجر مشهد
محمد اسدی نژاد: تاریخ پربار سرزمین کهن باستانی هماره به داشتن مفاخر خویش بالیده است. مردان و زنانی که در عرصه هـای مختلف هنری نامِ ایران و ایرانی را به رخ جهانیان کشیده اند. این نوشته کوتاه را مجال آن نیست که حتی نگاهی گذرا به گوشه ای از تاریخِ ادب وُ فرهنگ وُ هنر ایران زمین داشته باشیم و اگر بخواهیـم فهرست وار فقط نام هنرمندان و فرهیختگان این سرزمین را یادآور باشیم داستان به درازنا کشیده خواهد شد. باری سخن برگردانیم و از هنرمندانی بگوییم که این روزهـا صحبت از تجلیل و قدرشناسی به پاس یک عمر فعالیت شان است.
او روشنگر افکار خاموش جامعه بود
در سال ۱۳۳۰ خورشیدی دیده به جهان گشود. مجری پرقدرتی در روزگارِ دور است، یار و یاور اصغر میرخدیوی در سالهای نخست انقلاب، یکی دیگر از پاسداران لهجۀ شیرین مشهدی، طنز نویس و فکاهی نویسی قهار، کارگردانی توانا و باتواضع، فروتن و مهربان ، بازیگری ورزیده که با افتخارات فراوانَش هرگز کبر و غرور در او راه ندارد، بی ادعا است، آرام و خندان است، دلی سرشار از غـم و صورتی خندان دارد، حرمت گذارِ پیشکسوتان و تلاش گران صحنه نمایش است اما هرگز نقاب به صورت نمیزند. تاریخ تئاتر خراسان نمایش ها و هنرنمایی او را هرگز از یاد نخواهد برد:
«از دریچه هـا، بلبل سرگشته، از پانیفتاده هـا، پاتوغ، خانات، گلارکته، مدّ ماه، بعضی ها اینجورین و … »
او روشنگر افکار خاموش جامعه بود و مردم را با نمایش ها به سمت و سوی بهروزی هدایت کرد . او « مهدی صباغی » ست…
شکوفایی با تئاتر با «عصمت»
« فریدون جیرانی » در کاشمر بدنیا آمد. در سال ۱۳۳۰ بدنیا آمد . بدنیا آمد تا راهی را طی کند که ماندن را طاقت سخت می خواهد. فعالیت هنری خود را از اواخر دهه ۴۰ در مشهد آغاز کرد اما با «عصمت» نوشته رضا صابری و کار داریوش ارجمند به شکوفایی رسید. در کارنامه هنری او سوای بازیگری ؛ تهیه کنندگی، فیلمبرداری، کارگردانی، فیلمنامه نویسی،مجری‌گری درتلویزیون و فعالیت در مطبوعات به چشم می‌خورد.
« فریدون جیرانی» با همکاری مهدی صباغ زاده و بیژن امکانیان مثلث سینمایی موفقی را تشکیل دادند که در این مثلث او می نوشت، صباغ زاده کارگردانی می کرد و امکانیان نقش آفرینی می کرد . ( صد سال تئاتر مشهد-۳۲۵)
اینک از اولین حضور او چه در صحنه و چه بر پرده سال هاست که می گذرد و بی شک کوله بار پر از تجربه او می تواند رهگشای مشکلات امروز نمایش خراسان باشد. امید به اینکه قدر او و امثال او بیشتر دانسته شود.
از تشکیل گروه هایِ تئاترِ دانش آموزی تا کارگردانی تئاتر
در سال ۱۳۳۱ در مشهد پا به عرصه گیتی نهاد و نام « اصغر» برای او انتخاب شد و بعدهـا که در عرصه ادبیات و نمایش بفعالیت پرداخت نام هنری «شهاب» را برای خود برگزید و امروز نامِ شهاب ملت خواه را بعنوان دلسوز و تلاشگر ادبیات و نمایش علی الخصوص نمایش های دانش آموزی به دفعات می شنویم. او خود سالها به شغل شریف معلمی مشغول بوده و در کنار آن به سینما و تئاتر پرداخته است. از خدمات ارزنده اش می توان به تربیت مربی های امور تربیتی، تشکیل گروههایِ تئاترِ دانش آموزی، منسجم کردن گروههای تئاتر های دانش آموزی، برگزاری جشنواره های متعدد دانش آموزی، احیای دوباره اردوهای دانش آموزیِ رامسر و … اشاره کرد. او ید طولایی در نوشتن داستان و ساخت نمایش و فیلمنامه دارد که از جمله آن: فیلم ۳۵م.م مسیر مکرر، فیلم ۱۶م.م دیوار، نوشتن فیلم نامه آنیتا و فرشته باران، نوشتن فیلم نامه ترمز، ماه و ماهی و نمایش های قائد، راه، طاموره، حماسه دو شهید، خراسون، داماد و …
***
«عمرشان دراز و قامتشان استوار»، هنرمندانی که هر یک در تاریخ هنر این سرزمین مِهر مُهر خویش را نشانده اند و بویژه خراسان وامدار هنر این بزرگان است. بیایید بکوشیم و امیدوار باشیم که باز هـم در عرصۀ نمایش خراسان شاهد روشنای مشعل راهنمای اینان باشم . باشد که چنین باشد.