گفت‌وگوی ایران تئاتر با نویسنده و کارگردان پرکار اهل مشهد
کیوان صباغ: تئاتر بدون نفس تماشاگر هویت ندارد
کیوان صباغ باور دارد رونق سالن‌های نمایشی و حضور تماشاگران به حال خوب نمایش کمک می‌کند چراکه بازیگر روی صحنه انرژی‌اش را از تماشاگر می‌گیرد و وجه تمایز هنر تئاتر نسبت به سایر هنرها همین ارتباط نفس به نفس با مخاطب است و تئاتر آنلاین نمی‌تواند خاصیت تئاتری داشته باشد. او ذائقه مخاطبان امروز تئاتر را در حال تغییر ارزیابی می‌کند و توجه به نیاز آنان را در رونق اقتصاد تئاتر در کشور ضروری می‌داند.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر از خراسان رضوی، کیوان صباغ، متولد ١٣۵٧ مشهد، از سال ١٣٧٧ فعالیت در تئاتر را به‌صورت حرفه‌ای آغاز کرد، او سابقه ریاست انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی و جوایز متعدد استانی، منطقه‌ای و کشوری در حوزه کارگردانی و نویسندگی تئاتر را در کارنامه خود دارد. کارگردانی ٢٢ اثر و نویسندگی ١٨ اثر نمایشی، صباغ را کارگردانی پرکار و فعال معرفی می‌کند که آثارش در مشهد از سال ١٣٩۴ تا ١۴٠٠ از پرفروش‌ترین نمایش‌های سال این شهر بوده است.
پس از یک رکود طولانی با انجام واکسیناسیون و فروکش کردن ویروس کرونا، کیوان صباغ در سال گذشته به‌عنوان یکی از پرکارترین کارگردانان مشهد، با 4 اجرا، با فروش قابل‌توجه و حضور چشمگیر تماشاگران مواجه شد. به همین بهانه با او گفت‌و‌گویی کرده‌ایم که می‌خوانید.
کیوان صباغ استقبال مخاطب از نمایش و حضور تماشاگران را برای همه گروه‌های تئاتری جذاب و تأثیرگذار توصیف کرد و افزود: «پس از یک برهه زمانی که چند سالی به خاطر کرونا سالن‌های نمایش یا تعطیل یا نیمه‌تعطیل بودند و بیشتر گروهای نمایشی اقدام به تولید نمایش نکردند، با گشایش مجدد سالن‌ها نمایش «مترانپاژ» را در شرایطی که فقط امکان استفاده از ۵٠ درصد ظرفیت سالن را داشتیم اجرا کردیم ولی باوجوداین استقبال خوب مخاطب از این نمایش برای گروه لذت وصف‌ناپذیری داشت.»
او همچنین گفت: استقبال و حضور تماشاگران، بیشتر از اینکه به لحاظ بعد انتفاعی اهمیت داشته باشد، برای دیده شدن نمایش اهمیت دارد و وقتی تعداد تماشاگر بیشتری یک اثر نمایشی را ببینند برای همه عوامل باعث دلگرمی است.»
هنر تئاتر، بدون حضور تماشاگر اساسا تئاتر نیست
این کارگردان درباره وجه تمایز اصلی هنر تئاتر گفت: «بی‌شک هنر تئاتر بدون حضور و نفس تماشاگر دیگر اصلاً تئاتر نیست. وجه تمایز هنر تئاتر نسبت به سایر هنرها همین ارتباط نفس به نفس با مخاطب است.»
او با ابراز خشنودی از ایجاد شرایط برای حضور تماشاگران در سالن‌ها گفت: «بازیگر روی صحنه انرژی خودش را از تماشاگر می‌گیرد. متأسفانه در دوران کرونا شاهد پدیده‌ای بودیم به نام تئاتر آنلاین که به نظر من خاصیت تئاتری ندارد و بیشتر به تله‌تئاتر نزدیک است تا به تئاتر.»
صباغ رونق اقتصاد نمایشی را بخشی مهم و اساسی دانست و گفت: «به نظر من ذائقه مخاطب در دوران پس از کرونا و قبل کرونا بنا به شرایط حاکم بر جامعه، تغییر کرده ولی توجه به نیاز و ذائقه مخاطب، قطعاً در اقتصاد هنر تئاتر مؤثر است. حضور و استقبال تماشاگران به رونق اقتصاد نمایش کمک می‌کند.»
کارگردان نمایش «مترانپاژ» همچنین درباره فعالیت این روزهای خود عنوان کرد: «این روزها هم در حال بازتولید نمایش «بی‌خردان» هستم که در سال ١٣٩۵ نوشتم و کارگردانی کردم و در آن سال پرفروش‌ترین نمایش سال مشهد شد و امیدوارم با رونق دوباره سالن‌های نمایشی، امسال هم اجرای دوباره آن با استقبال مخاطب مواجه شود.»
او درباره داستان و عوامل نمایش «مترانپاژ» هم گفت: «مترانپاژ نوشته الکساندر وامپیلوف روسی داستان در مورد مدیر هتلی است که با یکی از مسافرهای هتل درگیری پیدا می‌کند و بعد می‌فهمد شغل او مترانپاژ است. ولی هیچ‌کس نمی‌داند مترانپاژ چیست. فرد ناگزیر و از سر ترس خودش را به دیوانگی می‌زند که این خود شروع چالش‌هایی برای اوست و در نهایت مخاطب می‌فهمد که مترانپاژ شغلی است در صنعت چاپ روزنامه و معنای حروف‌چین روزنامه است. در این نمایش سعید صادقی، رضا عرفانی، جلال شهبازنژاد، سپیده کلالی، پاییز علی‌آبادی، مبین عطاری، دنیا رحیمیان، الهام یزدان پناه، کوروش رحمانی، حانیه اسماعیل‌زاده، علی دلدار و رها پهلوان بازی می‌کردند و تهیه‌کنندگی آن به عهده مهدی بندار بود.»
