عبدالله برجسته:
سال 97، نمایش باکیفیت و استاندارد نداشتیم
عبدالله برجسته گفت: فکر می‌کنم در سال ۹۷، نمایش‌نامه‌های ما نسبت به سال ۹۶ از لحاظ کیفیت در سطح پایین‌تری قرار داشته است.
به گزارش تئاتر خراسان رضوی به نقل از خبرگزاری ایسنا، این کارگردان سرشناس تئاتردر خصوص بهترین نمایش‌ها، بهترین بازیگران زن و مرد، بهترین کارگردانی و بهترین نمایشنامه در مشهد در سال جاری اظهار کرد: فکر می‌کنم نمایش‌نامه‌های ما در سال 97، به نسبت سال 96 از لحاظ کیفیت، تاحدودی پایین‌تر بوده و من در سال 97 نمایش باکیفیتی ندیدم؛ با این‌که موفقیت‌هایی هم در فجر کسب کردیم اما از نگاه من، در قیاس با سال گذشته، امسال نمایشی که در چارچوب بهترین نمایش باشد، وجود نداشت.
وی ادامه داد: این امر طبیعی است؛ به دلیل این‌که قرار نیست هر سال اتفاقات درخشان بیفتد. ما امسال از لحاظ کمیت و جذب مخاطب خیلی خوب عمل کردیم؛ ولی از لحاظ این‌که بگوییم این نمایش با کیفیت و خوب بوده و همه استانداردهای لازم را دارا بوده، خیر اینطور نبوده و من قائل به آن نیستم.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: به عقیده من بهترین بازیگر زن در سال 97، خانم فاطمه توانا برای بازی در نمایش «هزار فرسنگ زیر دریا» بود و بهترین بازیگر مرد امسال هم آقای مسعود میرنیکزاد به‌خاطر بازی در نمایش «خدای جنگ» بودند. در کارگردانی هم به دلیل این‌که من کار خوبی که استاندارد باشد ندیدم، نمی‌توانم بهترین کارگردان را انتخاب کنم.
برجسته عنوان کرد: نمایشنامه «هزارفرسنگ زیر دریا» خانم غفوریان را دوست داشتم و به عقیده من بهترین نمایشنامه بود.
وی خاطرنشان کرد: امسال از لحاظ موفقیت در فجر، خیلی سال درخشانی داشتیم و 12 جایزه از جشنواره فجر گرفتیم. ما در جشنواره‌های امسال در حوزه جذب مخاطب و گونه‌های مختلف اجرا موفق بودیم و هرگونه نمایش، روی صحنه اجرا داشتیم، سالن‌ها تقریبا هر شب تکمیل بودند و از لحاظ کمیت، خیلی سال خوبی داشتیم.
این کارگردان تئاتر افزود: طبق پژوهشی که بنده انجام دادم، ما امسال 67 نمایش روی صحنه داشتیم که از این 67 نمایش، 10 نمایش بازتولید بوده و امسال در این حوزه خوب عمل کردیم؛ یعنی نمایش‌هایی بوده که سال پیش تولید شده و مجدد اجرا شده است.
برجسته اضافه کرد: آنچه که امسال خیلی حائز اهمیت بود و نباید از آن غافل شویم، تولید متون بومی بود که بر اساس آمار، اگر تولیدات امسال را 57 نمایش درنظربگیریم، از این 57 نمایش، تقریبا 45 نمایشنامه، تولید نمایش‌نامه‌نویسان بومی خودمان بوده که جای تبریک به بچه‌های نویسنده دارد؛ چون من مطمئن هستم که در استان‌ها و شهرهای دیگر، این مقدار کار تولید نویسنده بومی نداریم.
وی در تکمیل سخنان خود بیان کرد: باید قدر این‌ها را قدر بدانیم و برایشان برنامه‌ریزی کنیم چون این نمایش‌نامه‌نویسان، سرمایه‌های ما و این شهر هستند که باید رویشان کار شود. ان‌شاءاللّه که سال 98، سال پربارتری نسبت به امسال باشد و ما از لحاظ کیفیت نمایش‌ها به سطح ایده‌آل برگردیم.