برای ایران تئاتر

قدیمتر ها که هنوز دیجیتال و رسانه اینچنین احاطه مان نکرده بود،هر مجمعی –مرکزی یا گروهی برای اعتبار دهی به  خویش یا شناساندن خود به دیگرانی که شاید روزی عضوی از آن مجمع شوند دست به دامان  مجله ،بولتن و خویش نویسی میشد  که در دراز مدت  تفکرات –جهت گیری ها  و یا حتی آینده  آن گروه  و جمع را می شد لابه لای صفهات و نوشته های آن شناختنامه  یافت...
معمولا نام این شناختنامه اولین عامل جذب  بود،مرور کنید تمام آنها که خوانده اید را و تمام آنها که به دل نشسته اند را،در دراز مدت عجیب این نام و فلسفه گروه به هم گره میخورد...
ایران تئاتر
یا شاید اگر بخواهیم ساده اش کنیم-تئاتر ایران –به همین سادگی –هر آنچه در کوچه پس کوچه های تئاتر ایران میگذرد –هر آنچه در آینده قرار است در تئاتر ایران ببینیم و یا آسیب شناسی راههای رفته تئاتر در ایران .به دور از نگاه مرکز،شهرستان –به دور از نگاه بالا به پایین معمول –تنها برای تئاتر و با تئاتر.
امروز ایران تئاتر بی شک شناختنامه تئاتر ایران است .از هر کجای دنیا که علاقه به دانستن درباره تئاتر ایران داشته باشی ،از مسیر پر هیجان رسانه جدید و دیجیتال  می توانی بخوانی و بدانی که در تئاتر ایران  چه میگذرد و یا قرار است  که چه بگذرد .
ایران تئاتر حتی فراتررفت و نقشه راه شد برای تئاتری هایی که علاقه به  ارتباط ملی و بین المللی داشتند و امروز ما رسانه هایی شبیه به مشهد تئاتر  با همان فلسفه کلی کم نداریم –رسانه ای استانی با بردی بین المللی که فلسفه وجودی اش  وام گرفته از همان ایران تئاتر است و چه خوب که داریمش ...
و خوشحال تریم که همین نگاه باعث افزودن فصل جدیدی از ایران تئاتر شده ، قسمتی مخصوص اهالی نجیب تئاتر در شهرستان.
از نواقص احتمالی  و یا راه های بهتر شدن این رسانه ملی –رسانه همه ما تئاتریها –که بگذریم ،ایران تئاتر شهر فرنگ تئاتر ماست –چیزی بیش از شهر فرنگ- سری که به آن بزنی و با اهالی آن همراه شوی ،دلت  هوای تئاتر  خواهد کرد –تئاتر دیدن –تئاتر خواندن –و تئاتری بودن و تئاتری ماندن .
به امید آینده ای زرین برای هنرمندان  تئاتر – به همت خویش –و همراهی  رسانه های خوش نام و ارزشمندی همچون ایران تئاتر.