عشقی سرکوب شده، رفاقتی از هم گسیخته
نقدی بر نمایش منصور، حامد، بهروز؛بدون پنیر
مهدی رضائی؛ نمایش منصور، حامد، بهروز؛ بدون پنیر نوشته مهسا غفوریان است و کارگردانی آن به طور مشترک توسط مهیار غازی و علی احمدی انجام گرفته است .ماجراهای نمایش منصور… در یک فست فود می گذرد و موضوع اصلی آن دیدار دو دوست قدیمی بعد از سالهایی طولانی و زنده شدن دوباره خاطرات آنها می باشد.منصور که صاحب یک فست فود است بواسطه بهروز،یکی از مشتری هایش با حامد، که سالهاست او را ندیده است روبرو می شود.منصور که در گذشته عاشق خواهر حامد بوده بعد از به فرجام نرسیدن عشقش به طور کلی ارتباطش را با حامد قطع کرده است و البته از اینکه بهروز همان کسی است که با عشق قدیمی اش ازدواج کرده است نیز بی خبر است.بهروز که او هم از ماجراهای رخ داده در گذشته بی اطلاع است از همسرش که کارمند بانک است می خواهد به نزد آنها بیاید تا منصور را برای گرفتن وام راهنمایی نماید.در واقع درام اصلی این نمایش از جایی شکل می گیرد که حامد سعی می کند مانع از افشای حقایق مربوط به گذشته و به ویژه ملاقات میان منصور و خواهرش گردد.
در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که آنچه بیش از همه در نمایش منصور… جلوه گری می نماید متن خوب و به دقت طراحی شده آن است.اگرچه در نگاه اول به نظر می رسد نمایش منصور.. داستانی آشنا و شاید تا حدودی کلیشه ای را روایت می کند اما مهسا غفوریان موفق شده است با بهره گیری از پیرنگ های فرعی(حضور شهاب و موسی وسرباز به عنوان شخصیت های فرعی) و همچنین تمرکز بر ایده جذاب در کنار هم قرار گیری دو مرد عاشق یک زن( در دو زمان گذشته و حال) لحظاتی جذاب و البته در برخی موارد کمیک را خلق نماید.زمینه سازی برای ماجراهای آینده و به ویژه نقاط عطف و اوج نمایشنامه ترفندی شناخته شده در درام نویسی است و نویسنده نمایشنامه منصور …نیز به خوبی موفق به انجام آن شده است.به طور مثال در نمایش منصور .. اشاره ای به زندگی فعلی منصور نمی شود و لحظه درخشان والبته غافلگیر کننده حضور زن منصور در فست فود با کمک این تمهید خلق می گردد.همچنین ایده کتک کاری شهاب و ترس او و دوستش موسی از حضور پلیس به عنوان یک پیرنگ فرعی در جذاب شدن صحنه مربوط به ورود سرباز به فست فود، موفق عمل کرده است. به اینها باید ایده بیلیارد باز بودن منصور و حامد در سالهای جوانی را اضافه کرد که به خوبی در نمایش به کار گرفته شده است. منصور سالهاست که دیگر بیلیارد بازی نمی کند و همسر او حتی نمی داند که منصور در گذشته بیلیارد بازی می کرده است.علاوه بر آن حامد در توضیح تیزر تبلیغاتی ای که میخواهد با شهاب بسازد عملا ماجراهای مربوط به بیلیارد بازی کردن و رفاقت شکل گرفته در آنجا میان خود و منصور را برای مخاطب روایت می نماید . در واقع، بیلیارد در نمایش منصور …به عنصری سمبولیک تبدیل شده است که اشاره به عشقی سرکوب شده و به تبع آن رفاقتی از هم گسیخته دارد .در کنار اینها در صدای صحنه مربوط به روبرو شدن منصور و حامد پس از سالها با یکدیگر، به شکل هوشمندانه ای از صدای بازی بیلیارد استفاده شده است.همانگونه که در ابتدا اشاره شد نمایش منصور … در خلق صحنه های کمیک نیز توانسته تا حدود زیادی موفق عمل نماید.صحنه هایی از قبیل تعریف کردن خاطره مربوط به خرید کله پاچه، تلاش موسی برای راضی کردن حامد جهت حضور در تیزر تبلیغاتی اش و به طور کلی صحنه های مربوط به حضور سرباز در فست فود(با بازی خوب بازیگر آن) از جمله این صحنه ها هستند.با این وجود درام شکل گرفته در نمایش منصور.. از بابت اینکه تنش ها و کشمکش های موجود در آن از حدی بالاتر نمی روند آسیب دیده است. علاوه بر این خارج شدن منصور از فست فود در انتهای نمایش از شتاب رو به جلوی درام برای رسیدن به نقطه اوج نهایی کاسته و امکانات روایی ای که می توانست با حضور منصور در فست فود و یا حتی حضور خواهر حامد در غیاب منصور در فست فود، ایجاد گردد از دست می رود.به طور مثال تلفن منصور به شهاب در انتهای نمایش و پرس و جو از او در صورتیکه خواهر حامد وارد فست فود شده بود می توانست به مراتب تأثیر عاطفی بیشتری بر مخاطب داشته باشد. ایده حضور شهاب در ابتدا و انتهای نمایش نیز اگرچه به لحاظ فرم روایی درست است و صحنه جارو زدن زمین در انتهای نمایش هوشمندانه بکار گرفته شده است اما به دلیل اینکه ارتباط لازم با پیرنگ اصلی(به ویژه ارتباط تماتیک) آنگونه که باید برای آن در نظر گرفته نشده است نمایش را از دارا بودن یک پایان بندی درخشان محروم کرده است.
ویژگی دیگر نمایش منصور…بازی های خوب و روان بازیگران آن است که در انتقال حس و حال نمایش به مخاطبان موفق عمل کرده اند و جدا از گریم نه چندان مناسب کاراکتر حامد ،کارگردانان نمایش منصور… در مجوع توانسته اند در خدمت متن و انتقال مفاهیم آن عمل نمایند و نسبت به نمایش قبلیشان جهشی رو به جلو داشته باشند.
در انتها باید به این نکته اشاره کرد که نمایش منصور….در مجموع نمایشی موفق است و مخاطبان این نمایش می توانند به خوبی با آن همراه شده و با ریتمی مناسب تا انتها نمایش را دنبال نمایند. علاوه بر این ، نمایش منصور.. به دلیل نزدیک بودن حال و هوای آن به سینما برای دوستداران سینما هم می تواند نمایشی جذاب باشد.